DETAY

Her ebeveyn çocuğunun iyiliğini ister ve bunun için çabalar. Bu çaba içindeyken de çocuğun yanlış bir şey yapmasına engel olmak için bazen kendi sınırlarını unutur ve çocuğun yerine bir şeyleri yaparak çocuğun alanını işgal eder, gelişimine engel olur. İşte ebeveynlerin sıklıkla yapmaya meyilli olduğu hatalardan biri her zaman doğru olanı yapmaları için çocuklarının yerine kararlar almasıdır. Aslında olması gereken şey mümkün olduğunca onlara karar verme fırsatı sunmaktır. Karar verme mekanizması; farklı opsiyonları değerlendirme, onların olası sonuçlarını düşünme gibi beynin farklı işlev mekanizmalarını çalıştırır ve çocuğun duygularını, kendini kontrol etme, empati kurma gibi becerilerinde etkili olan üst beynin gelişmesine, daha iyi çalışmasına izin verir. Peki çocukların bu beceriyi kazanmasında onlara nasıl yardımcı olabiliriz? Küçük yaştaki çocuklarda ‘ bugün kırmızı ayakkabını mı giymek istersin, beyazı mı’ şeklinde basit kararlar olabilir. Biraz daha büyük çocuklarda ‘arkadaşlarınla maça mı gitmek istersin yoksa bizimle sinemaya gelmek mi’ şeklinde tercihin ona bırakılması olabilir. Bunlardan birini feda etmek onu mutlu etmez ama karar verme mekanizması ile kendi tercihini yaparak sonucunu üstlenmesi onu rahatlatacaktır. Bir başka yöntem olarak daha büyük çocuklarda harçlık da kullanılabilir. Verilen harçlıkla bir bilgisayar oyunu satın alabilir ya da biraz daha bekleyerek üzerine para biriktirerek çok istediği bisikleti alabilir. Burada önemli olan çocuğun karar vermek için çabalaması ve verdiği kararın sonucuna razı olmasıdır, bu aynı zamanda sorumluluk duygusudur da. Aldığı kararın sonucunda memnun olmasa dahi ebeveyn yeni çözüm önerileri sunmamalıdır burada bizim amacımız çocuğun karar verme ve sorumluluk duygusu ile beyninin gelişmesi, gelecek için daha iyi düzeyde olmasıdır.