Bireyin bulunduğu çevre ve sahip olduğu özellikler arasında dengeli bir ilişki kurabilmesi ve sürdürebilmesi "uyum" olarak tanımlanabilir.

Birey doğumundan itibaren sosyal bir çevreye girer ve bu çevreye uyum sağlaması beklenir. Bu uyum süreci bireyin sosyal gelişimini etkiler. Bireyin çocukluğundaki sosyal gelişimi daha sonraki yaşantısının temelini oluşturur. Çocukluktaki davranışların olumlu ya da olumsuz olmasını çocuğun ailesi ve sosyal çevresi belirler.

Bu nedenle çocuğa yöneltilen davranışlar çocuğun gelecek yaşamında önemli etkiye sahiptir.Sağlıklı bir uyum süreci güven veren, anlayışlı, sevgi dolu yaklaşımlara bağlıdır. Bu çevreyi bulamayan çocuk bir süre sonra çevresi ile uyum sorunları yaşamaya başlar ve bu sorunlar davranış bozukluklarına neden olur.Yapılan bir çok araştırma sonucunda okul öncesinde ortaya çıkan davranış bozukluklarının ergenlikte de devam etme oranının yüksek olduğu ortaya çıkmıştır.

Bu davranış bozukluklarına şöyle bir bakarsak "sürekli hırçın olma hali, sinirlilik, geçimsizlik, okuldan kaçma, kavgacılık, çalma, kuralları çiğneme" gibi örnekler verilebilir.